Ex-lachgaskoning Deniz Üresin moest in totaal een miljoen euro aan dwangsommen betalen, omdat hij niet wilde stoppen met de verkoop van zijn lachgas. Hij verklaarde dat hij geen straatverkoper was, maar online bestellingen leverde. Hij stapte naar de rechter, maar die had geen boodschap aan zijn verhaal. Hij stapte naar de Raad van State, maar die schaarde zich achter de rechter en de dwangsommen blijven staan.
Omdat het straatverkoop van lachgas op veel plekken in Amsterdam is verboden wist Üresin een manier te vinden om zijn lachgas te verkopen. Hij vroeg zijn medewerkers om met een bakfiets langs klanten te gaan en maximaal een kwartiertje op dezelfde plek te blijven staan. Op die manier was hij een koerier, geen straatverkoper.
Op papier een goed idee, maar het pakte anders uit. Zijn bakfietsen stonden urenlang op dezelfde plek met de teksten "pinnen ja graag" en "betaal hier ook". Dit ontkende de ondernemer niet. De Gemeente Amsterdam vond dat Üresin voor "ontoelaatbare hinder" zorgde door koste wat het kost grote hoeveelheden lachgas te verkopen. Dit blijkt uit een rechtbankverslag. In 2019 legde de gemeente hem al dwangsommen op die opliepen tot een miljoen. Deliverbro's, voorheen Ufogas, vocht dat besluit aan bij de rechter maar behaalde hier niks mee. Nu sluit de Raad van State zich aan bij de uitspraak van de rechter en staat het besluit vast.
Aanbevolen Video
Scroll om verder te lezen
Volgens de gemeente ontstaat er hinder van het geluid van vollopende en knappende ballonnen en ook hier was Deniz Üresin het niet mee eens. Regels tegen geluidsoverlast zouden alleen gelden over toestellen, geluidsapparaten of machines en volgens hem valt lachgastank niet onder. Maar dit argument werd erg snel terzijde gelegd: de Algemene Plaatselijke Verordening is ruimer dan de eigenaar van het lachgasbedrijf dacht. Daarnaast maakte de landelijke overheid zich zorgen om de gezondheidsrisico's die lachgas met zich meebrengt.